Dokka og Moldura frå Svarthamrane i kveld
Det var med ikkje så reint lite ubehag at eg tok meg opp igjen på Svarthamrane etter arbeid i stad. Trass i ein støttesokk var ikkje foten god. Men eg beit det i meg, og kom meg opp og ned.
Snødrevet plystra rundt øyra på meg på toppen. Nordavinden var iskald. Ganske så ufyseleg. Så eg kom meg så fort som eg vann nedover igjen. Ein augneblink lurte eg litt på meg sjølv, og kva eg gjorde her, i det svinnande lyset med ein verkande fot og reine ragnarokket rundt meg. Dei galne har det godt seiest det, men akkurat i kveld passa ikkje det heller. For eg hadde det slettes ikkje godt. Kanskje treng eg å kule han litt til, blir spanande å sjå i morgon...
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar